من از عهد آدم تو را دوست دارم

                     از آغاز عالم تو را دوست دارم

                                  چه شبها من و آسمان تا دم صبح

                     سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!

   بگذارید و بگذرید

                 ببینید و دل ببندید

چشم بیاندازید و دل مبازید که

دیر یا زود باید گذاشت و گذشت

پروردگارا، به خواب دوستانم، آرامش؛

به بیداریشان، آسایش؛ به زندگیشان، عافیت؛

به عشقشان، ثبات؛ به مهرشان، وفا؛

به عمرشان، عزت؛ به رزقشان،

برکت و به وجودشان، صحت عطا بفرما ارسال نظر

                                  رسم ما آوارگان ترک وفا و دوست نیست

                         رسم ما دریادلان، خشکیدن احساس نیست

                    ما محبت را به نام دوستان ارزان می کنیم

            تا صداقت زنده هست ما هم رفاقت میکنیم

 من دلم می خواهد : خانه ای داشته باشم بر دوست!

              دوستهایم بنشینندآرام! گل بگویندو همه گل شنون

   بر درش برگ گلی بگذارم! روی آن هم بنویسم:

                   خانه ی ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر:

        خانه ی دوست کجاست؟